Мнемоніка — грэцкі тэрмін (τὰ μνημονικά, 'майстэрства ў запамінанні') выкарыстоўваецца для пазначэння прыёмаў запамінання значных аб'ёмаў інфармацыі ў кароткі час (і не толькі). Гэта майстэрства, а не талент, і не прыроджаныя здольнасцi, а развітыя з гадамі навыкі.
Некаторыя памылкова ўспрымаюць мнемоніку як цацку, створаную для забаўкі публіцы нязвычайнымі магчымасцямі нашага розуму. Пры назіранні за людзьмі, якiя спаборнічаюць з тэхнiкай у перемножаннi 8-9значных лічбаў або цытуюць цэлыя тамы твораў, перастаеш ўспрымаць гэта, як нешта дасяжнае звычайным чалавекам. Схiляючыся перад талентамі i заніжаючы ўласную значнасць і магчымасці. Любы чалавек можа развіць свой мозг да неверагодных магчымасцяў! І Вы не выключны... толькі ўласная прымха супярэдзiць гэтаму.
Каб кардынальна змяніць становішча, часам досыць крыху павысіць самаацэнку, змяніўшы "ды ну яго..." на "варта зрабіць". Бо няма нічога кепскага ў тым, каб апрабаваць штосцi? Дык чаму бы і не... Азірніцеся ў мінулае, як часта Вы задаваліся мэтай (або марай) чагосьці дасягнуць, а пасля выкрэсьлівалі яе з памяцi, палічыўшы недасяжнай? Аднак, што зрабіла яе недасяжнай, не здолееце абгрунтавана адказаць. Як ні дзіўна, відавочна Ваша самаацэнка з'явілася чыннікам нязгоды. Не адчуўшы імгненнага эфекту або не атрымаўшы падтрымкі з боку блізкіх (захапіўшыся чымсьці), пакінулі. Фінансавыя нязгоды... нястача часу... дзіўна, як шмат апраўданняў мы можам знайсці дзеля сваёй ляноты, а як мала - дзеля развіцця талентаў. Але наiбольш звыклае апраўданне — "мне гэтага не дадзена". Што за лухта?!
Можна прыводзіць мноства прыкладаў таго, як цалкам "недалёкія" людзі станавіліся выдатнымі ў сваiм стагоддзi. Напрыклад Дамінік О'Браэн — яго кволыя дасягненні ў юнацтве маглі быць апраўданы фізіялагічнымі праблемамі - дыслексіяй. З усіх школьных прадметаў ён не адставаў толькі па фізічнай культуры. Аднак "брыдкае качаня" ператварылася ў iскравага лебедзя - Дамінік Аб `Брайн стаў шасціразовым чэмпіёнам свету па запамінанню.
Вядома, узнікае пытанне, які толк запамінаць 316 розных лікаў за 5 хвілін або 1820 за гадзіну? Фенаменальная памяць - гэта куды больш, чым проста інструмент (здольны замяніць вялізную колькасць гаджэтаў сучаснасці), гэта стыль жыцця, калi дакладней — спосаб яе насычэння сапраўды важнымі рэчамі. Наш мозг Вядома, узнікае пытанне, які толк запамінаць 316 розных лікаў за 5 хвілін ідзі 1820 за гадзіну, або 400 слоў невядомага Вам мовы за "імгненне"? Фенаменальная памяць - гэта куды больш, чым проста інструмент (здольны замяніць велізарны лік гаджэтаў сучаснасці), гэта стыль жыцця, а дакладней спосаб яе насычэння сапраўды важнымі рэчамі. Наш мозг выкарыстоўвае асацыятыўныя сувязі, так што не трэба турбавацца, што ператворыцеся ў аморфны пылазборнік чужых ідэй і думак. У дадзеным выпадку мае месца быць "колькасць пераходзячая ў якасць". У навуковым асяроддзі асаблівае месца займаюць вынаходствы і адкрыцці, атрыманыя дэдуктыўным метадам (да прыкладу, працы Давіда Гільберта).
Але вернемся да мнемонікi... вельмі важна разумець, што тое, што Вы праглядаеце і усведамляеце, яшчэ не з'яўляецца дастатковым. Як нельга вывучыцеся танцаваць, чытаючы кнігу пра танцы або гледзячы адпаведнае відэа, так немагчыма і навучыць свой мозг працаваць лепш без дзеянняў. Навыкі фармуюцца, замацоўваюцца і ўдасканальваюцца з часам. Час трэба як на развіццё, станаўленне здольнасцяў, так і на іх замацаванне.
Часам, калі людзі навучыўшыся, да прыкладу, хуткаму чытанню на якім-небудзь платным курсе або семінары, вярталіся праз месяц з патрабаваннем вярнуць грошы. Але праблема заключалася не ў курсе, а яго рэкламе а ў самім чалавеку. Мозг "ледзь" складаней ровара, і раз падпарадкаваўшы яго сваім жаданням, нельга паўтарыць тое ж самае праз год. Нават наша цела становіцца друзлым, калі яго не нагружаць, а ў нашага мозгу куды больш "цягліц", якія пастаянна патрабуюць нагрузкі.
У сетцы даволі проста знайсці кнігі, метадычныя дапаможнікі, нават відэа-ўрокі па развіцці мнеманічных навыкаў. Штосьці з гэтага працуе, штосцi — не. У любым выпадку, Вам патрэбен будзе стымул увесь час, каб знайсці гадзiну, "сесці" і выканаць згаданыя практыкаванні. Праз тыдзень усе пературбуецца: замест запамінання калоды карт пажадаеце пагуляць у покер, а замест мнемотехнiцы правесці час за кампутарнай тэхнікай. Не варта пачынаць з самападману ў развіцці свайго розуму, сваіх здольнасцяў і творчых навыкаў. Для большасці людзей курсы па развіцці памяці (і розуму ў цэлым) сканчаюцца самабічаваннем ("я не здолей", "мне не дадзена"). Усё, што трэба — гэта прызнаць, што Вы ўсяго-толькі чалавек... і любое "я павінен", "мне трэба", "я абавязаны" скончыцца ў выніку "ды пайшло яно". Трэніроўка розуму і цела павінна ісці паступальна, нязмушана... нiбыта гуляючы. Да прыкладу, я ведаю занадта мала людзей, якія працягваюць гуляць на музычным інструменце пасля муз. школы, калі іх да гэтага прымушалі бацькі (а так рэлаксацыйна дзейнічае гульня на гітары пасля цяжкага працоўнага дня) ... і куды больш тых, хто жадаючы навучыцца iграць, не растаецца з інструментам да гэтага часу.
Дадзены сайт створаны дзеля таго, каб паказаць, наколькі складаныя мнеманічныя прыёмы могуць стаць простымi ў асваенні, калі іх паднесці ў "забаўляльнай абгортцы". Гуляючы і спаборнічаючы з іншымі карыстальнікамі сайту неўзаметку для сябе, але адчувальна для навакольных разаўеце мнеманічныя навыкі. Кожны з мнеманічных прынцыпаў, прыёмаў разбіты на некалькі частак: інфарматыўная (каб даць Вам агульнае ўяўленне аб метадзе) і прыкладная (міні-гульні). Для кожнага з іх ёсць свае рэйтынгі. Спаборнічай з усім Светам! І, магчыма, менавіта Вас прызнаюць геніям сучаснасці, бо творчасць немагчыма без розуму настолькі ж, як і палёт без крылаў.
